Week 6 t/m vandaag :P

Hallo trouwe lezers!

Excuus voor mijn langdurige afwezigheid. Nee ik ben jullie echt niet vergeten. :p Na week vijf was er zoveel te beleven dat het niet bij te schrijven was. Vandaar dat ik zal proberen in een samenvatting de highlights van de afgelopen weken weer te geven en de foto's vertellen de rest. :) In week zes was het voorjaarsvakantie en wij hadden het genoegen de kinderen deze week te vermaken. Dit bestond uit o.a. een voetbalwedstrijd, middagje strand, bootcamp en een filmavond. Dolle pret! Ook was er deze vakantie de dentist check-up. Dus twee middagen op en af met een busje vol kinderen. Maar we maken overal een feestje van dus er is niet gehuild. :) En toen was het mijn verjaardag! In de Zulu kerk worden de jarigen van die week altijd toegezongen dus de dag begon goed. Hierna heb ik de overgebleven loombandjes aan de kinderen in de Zulu kerk uitgedeeld. Vooraf werd mij gevraagd een praatje te houden dus heb ik verteld dat jullie, lieve kinderen in NL, deze loombandjes speciaal voor de lieve kinderen hier hebben gemaakt. Dol enthousiast waren ze! Namens de kinderen uit de Zulu kerk hartelijk dank! Zelfs de Zulu dames wilden na afloop ook een loombandje en nadien waren er nog steeds loombandjes over en die zijn vorige week met de pastoor mee naar Zimbabwe gevlogen! Op Rehoboth heb ik als traktatie met de andere meiden pannenkoeken gebakken voor alle kinderen en aunties. Dit viel zeer in de smaak. Het was een groot feest en ik ben nog nooit zo vaak toegezongen als deze keer. Tot slot zijn we met de meiden gezellig uit eten geweest. Een onvergetelijke verjaardag! In dit zelfde weekend waren er medewerkers van supermarktketen Hoogvliet op bezoek. Het nieuwe educatiecentrum is volledig door Hoogvliet gesponsord. We zijn met ze uit eten geweest enop dinsdag zijn ze weer naar Nederland gevlogen. Op woensdag kwamen de directeuren met hun partners aan en ik was die avond hun chauffeur, dus weer verplicht uiteten. :P Na het etentje moesten Tamara en ik plotseling met een meisje naar het ziekenhuis, omdat ze een insult kreeg die niet overging. Ze werd opgenomen werd ter observatie. Gelukkig kwam ze weer bij en de volgende dag heb ik haar bezocht met kleurtjes, tekenpapier, een boek en snoep. Gelukkig was ze weer de oude. De andere kindjes op de afdeling vonden de aandacht ook leuk en al gauw was het bed en mijn schoot bezet. Het was een leuke middag. Helaas is de afdeling ons de volgende morgen vergeten te bellen dat ze naar huis mocht, waardoor ze de opening van het educatiecentrum helaas heeft gemist. Tijdens het avond bezoekuur mocht ik haar mee naar huis nemen. Later bleek dat het meisje een wilde paddenstoel gegeten had die dus behoorlijk verkeerd gevallen was. :( Op donderdag is ook de van Galien familie terug uit Nederland gekomen. Het was fijn ze weer terug te zien. De volgende dag was de officiële opening van het educatiecentrum. Een hele happening met zang, muziek en dans. Het was een vrolijke boel! Op zaterdag mochten we met het gezelschap mee in de speedboot om walvissen spotten. We hadden een goede dag, want we hebben er tientallen gezien incl. kleintjes zooooo leuk! We zijn echt verwend deze dagen, want we mochten ook mee uit eten op kosten van Hoogvliet. Sieb & Yasmin en Co-Jan & Monique reuze bedankt! Week acht was mijn vakantieweek en ben ik met de cityliner bus naar Plettenberg Bay gereisd. Ik vertrok 's avonds om half acht en kwam de volgende morgen om half elf aan. Onderweg gelukkig een paar uurtjes lekker geslapen en een leuk gesprek gehad met een Nigeriaan die hier in ZA zijn geld als DJ verdiend. In Plettenberg Bay ben ik vorig jaar o.a. ook geweest met mijn twee reisgenoten en daar hebben we Gerardt ontmoet die daar in het backpackershostel werkte waar wij verbleven. Het was een leuk weerzien en samen zijn we er in de omgeving op uit getrokken. Ook heb ik voor een farmers familie hutspot gekookt en pannenkoeken gebakken. :) In week negen is er een nieuw kindje op Rehoboth aangekomen. Een meisje van zeventien maanden oud. De eerste twee weken blijft ze in huis met haar huismoeder om te wennen en binding te krijgen. Ongelofelijk dat een moeder haar kindje zomaar in de steek kan laten. Gelukkig wordt ze hier liefdevol opgevangen. Op zaterdag bezocht ik Thobile, mijn vriendin van de Siyakhulacreche (GAIN 2011), en haar gezin. Het was een gezellige middag en de volgende morgen was ik te gast in hun Zulu kerk. Ik werd hartelijk verwelkomt. Aangezien ik de enige vreemdeling en blanke persoon in de kerk was, werd ik vriendelijk verzocht mij zelf voor in de kerk aan de gemeente voor te stellen. :) Gelukkig weet ik inmiddels hoe je "goedemorgen", "hoe gaat het" en "hartelijk dank" in Zulu zegt dus dat werd erg gewaardeerd. :) De dochter van Thobile zingt in het koor. Zij is twee weken geleden verloofd met de pastoor en deze morgen werd ik voor hun bruiloft uitgenodigd! Ze willen al in februari trouwen. Ik heb aangegeven dat ik dan even met mijn werkgevers moet gaan praten, maar toen zei ze mij dat ze de bruiloft wel voor mij wilden uitstellen als ik meer tijd nodig had! De gastvrijheid kent hier geen grenzen! :) Week 10 was verhuisweek van het oude kantoor naar het nieuwe. Het oude kantoor is omgetoverd tot woonhuis voor Surielle die de 12e is aangekomen! Het is erg leuk de resterende dagen van mijn verblijf samen met haar door te brengen. De 13e was Nathan jarig dus zijn we gezellig met z'n allen uit eten geweest bij het, voor de vrijwilligers van Rehoboth beruchte, Italiaans restaurant Pannerotti's. Op vrijdag ben ik met de drie andere vrijwilligsters naar Hluwehluwe afgereisd. We hebben daar in een kneuterig guesthouse overnacht om in de vroege morgen naar het Hluwehluwe safaripark te gaan. Onze gids Carl pikte ons in zijn safariwagen op en daar gingen we op zoek naar de Big Five! De luipaarden en leeuwen hebben we helaas niet gezien, maar het was een mooie dag en we hebben veel prachtige dieren gezien. Na afloop zijn we naar Durban gereden, waar we onze intrek in alweer een mooi guesthouse konden nemen. Je kan gelijk merken dat je in een grote stad bent. De retaurants zitten vol en sluiten niet om negen uur. :) De volgende morgen was ik al om zeven uur wakker en heb ik in het zonnetje genoten van ons zeezicht en werd ik begroet door een aap op ons dak. :) Deze dag zijn we naar de kraampjes op de boulevard geweest en 's middags was ik te gast in een Zulu dienst van een jonge priester die begin oktober in de Zulu kerk in Paddock gesproken heeft. Hij had toen een prachtige boodschap voor de kinderen van Rehoboth over de Hemelse Vader. Eigenlijk bestaan er geen weeskinderen. Ook al heb je geen aardse vader meer, de Hemelse Vader is er altijd! In Nederland zijn onze dominees en voorgangers meestal een half uur voor aanvang van de dienst aanwezig, maar deze priester was nog druk aan het rond toeren om mensen op te pikken en we arriveerden een kwartier te laat. :) De dienst werd in een kleine conferentiezaal gehouden en er was maar een kleine groep mensen, maar de uitwerking was des te groter. Ook hier werd ik hartelijk ontvangen en mocht ik mij weer aan de mensen voorstellen. Er was alleen een keyboard, maar de prachtige stemmen vulden de zaal. Ook deze keer inspireerde deze priester mij zeer. Na afloop van de dienst is er voor mij gebeden en kreeg ik een halsketting van een jonge dame. Deze dienst heeft een onuitwisbare indruk op mij gemaakt. Na afloop hebben de andere meiden zich weer bij ons gevoegd en zijn we met de priester en zijn vrienden naar een ontmoetingsplek in een township geweest voor een braai. :) Deze dag heb ik weer geweldige mensen ontmoet. Maandagochtend heb ik een paar heerlijke uurtjes op het strand doorgebracht en daarna zijn we terug naar Rehoboth gereden. Op dinsdag mocht ik alweer op pad. Dit keer met pastor Amos en zijn rechter hand Lindani. We gingen de crèche van Gogo Ruth bezoeken die dit jaar door GAIN gebouwd is. Vorig jaar hebben we op de grond waar nu de crèche staat gebeden voor een crèche en vandaag kon ik het resultaat met eigen ogen bekijken. Voordat we vertrokken gaf pastor Amos eerst nog een devotion in het hospice van Genesis. Hier worden terminale AIDS patiënten verzorgd. We bezochten de vrouwen- en mannen afdeling. Ook pastor Amos is een bewonderenswaardige man. Hoe hij mensen weet te bemoediging en inspireren, echt geweldig! Ook de zusters waren bij de devotion aanwezig en na afloop verlieten ze al zingend en klappend de afdeling. Wat een heerlijk begin van de dag! op weg naar de crèche zijn we bij een winkeltje gestopt om sinaasappelen te kopen die ik als traktatie wilde uitdelen. Zo gauw we bij de crèche arriveerden renden de kinderen naar buiten. Ruth opende het gloednieuwe hek en zodra ik uitstapte omhelsde ze me en jubelde ze het uit! Ook de kinderen wilden allemaal handjes geven en lieten niet meer los. :) Terwijl pastor Amos liedjes en dansjes met de kinderen deed, kreeg ik een rondleiding door en om de crèche. Ruth was zo trots als een pauw! En ja Hennie, jouw box met Duplo stond keurig in het magazijn. Ik heb Ruth het verhaal verteld en ze zei duizendmaal dank! We hebben samen gezongen en gedanst en het Bijbelverhaal over de jongen met de vijf broden en twee vissen verteld. De sinaasappelen werden meteen opgepeuzeld. Toen was het tijd om te gaan en we werden enthousiast nagewuifd! Op de terugweg hebben we nog drie andere crèches bezocht om voeding af te leveren, waar ik de andere twee jaren met GAIN ook geweest ben. Geweldig om ze weer terug te zien! Ik werd netjes naar Rehoboth terug gebracht en van harte uitgenodigd om zondag de Zulu dienst van pastor Amos bij te wonen. Een heerlijk vooruitzicht! Dit is mijn laatste weekend in Zuid-Afrika. Gisteren hebben we een prachtige hike gemaakt naar een prachtige waterval. Het was een klein stukje hemel op aarde. We waren de enigen en hebben heerlijk in het water gepoedeld en van de omgeving genoten. Vandaag is het afscheid nemen begonnen. Hier proberen ze mij te houden en thuis in NL tellen ze de dagen af. Ik kijk er enorm naar uit om jullie allen weer te zien, maar ben ook erg van deze kinderen en mensen gaan houden. Afscheid nemen is altijd moeilijk, maar nooit zoveel als nu.. Maar mijn slotakkoord is een heel leuk bericht. Aangezien ik geen lief Rehoboth kindje mee naar huis kan nemen heb ik besloten mijn grote vriend van de babygroup te sponsoren. Zo kan ik toch nog een beetje voor hem zorgen en blijf ik op de hoogte hoe het met hem gaat. Mocht jullie dat nou ook erg leuk lijken?! Er zijn nog veel meer lieve kinderen die dolgraag een sponsor zouden willen hebben om mee te schrijven. Mocht je hier meer over willen weten bekijk dan de website www.rehoboth.org.za. Het is meer dan de moeite waard!
Lieve allemaal, ik wil jullie hartelijk danken voor jullie medeleven en enthousiaste berichtjes op wat voor manier dan ook! Het doet mij erg goed en ik zie jullie graag terug in Nederland! Tot gauw! Veel liefs Jeanet